Einde expeditie

Met grote spijt in het hart moet ik hier aankondigen dan mijn K2 expeditie erop zit. Mijn rechter grote teen heeft een kleine bevriezing opgelopen tijdens de klim boven kamp 4. Waarschijnlijk geneest die bijna volledig, als ik hem goed behandel. En dat betekent niet meer naar boven klimmen. Ook de trektocht naar beneden werd afgeraden door twee dokters in base camp. Op 21 juli ben ik met de helikopter naar beneden gevlogen.
Na 5 dagen wachten, kwam mijn bagage toe in Skardu. Er waren geen tickets meer voor de binnenlandse vlucht, dus moesten we 28u rijden naar Islamabad. Dan had ik nog 6 uur over om te eten en te douchen, en dan direct naar de luchthaven. Zondag 28 juli was ik terug in Zaventem.

En dan kwam het besef dat het Pakistaanse avontuur echt voorbij is nu. Het was een bijzonder goed jaar op de berg: weinig wind en neerslag, veel zon en geen ernstige ongevallen. De ontgoocheling was extra groot na het bericht dat mijn klimpartner Hussein de top heeft gehaald. Ik ben blij voor hem, maar het doet pijn te beseffen dat ik de gunstige omstandigheden niet optimaal heb kunnen benutten. De komende tijd zal ik focussen op mijn herstel, in de wetenschap dat de berg niet weg loopt. 

Graag bedank ik iedereen nog eens voor het meeleven en de steun. Zeker ook bedankt aan Paul Peeters van AXI en Guy Hendrickx van ABC-Groep om deze expeditie mee mogelijk te maken. Ook bedankt aan KBF en Natuurvrienden-Bergstijgers voor de financiële bijdrage en de vele steunbeteugingen. En Rab Equipment en K2 (dé winkel) voor alle materialen. En Kris Vangeel om een echte basecamp manager te zijn. Merci!