Wat een prachtig klimjaar moest worden, een apotheose met 2 expedities na elkaar, werd een serieuze anticlimax.  Ik was wel gewend aan een wereld waarin je plannen kan maken, en met goed vertrouwen ernaar toe kan leven. Dat een virus al dit moois zou dwarsbomen kon ik me voordien nog moeilijk inbeelden. De wereld is nu een stukje minder maakbaar en voorspelbaar geworden. 

Een kleine troost, die ik vaak heb moeten horen de laatste tijd: de berg loopt niet weg en ik ben nog jong :)  En in de Alpen liggen nog mooie uitdagingen in het verschiet. 

Bij gebrek aan andere trainingsfaciliteiten, beklom ik vorige week het gebouw van Dynapps (onderdeel van partner ABC-Groep) in Geel.

Bekijk het filmpje van RTV hier.

Ik had Evelyn weeral een jaar niet gezien. Ondertussen ging het leven z'n gangetje. Nog steeds hetzelfde: pas bij de tweede keer bellen deed ze open en ze wist direct wie het was als ik m'n naam zei. Ze stond op de gang van de 20e verdieping te wachten en was heel blij dat ik weer kwam trainen. Na de sessie van 2 uur trappenlopen, moest ik op de koffie en aten we de taartjes die ik mee had. Ik kreeg weer een inkijk in een andere wereld: een alleenstaande dame van rond de 83 in een appartementje met zicht op de Antwerpse ring.

Een nieuw jaar, een nieuw begin. 2020 brengt weer heel wat uitdagingen. Ik doe een nieuwe poging om K2 te beklimmen én als voorbereiding ga ik ook een expeditie ondernemen met vrienden, namelijk Arwa Tower. Met zijn 6352m een stuk lager, maar met z'n 500m graniet op het einde, minstens even uitdagend!

Iedereen gratis welkom na inschrijving.

Met grote spijt in het hart moet ik hier aankondigen dan mijn K2 expeditie erop zit. Mijn rechter grote teen heeft een kleine bevriezing opgelopen tijdens de klim boven kamp 4. Waarschijnlijk geneest die bijna volledig, als ik hem goed behandel. En dat betekent niet meer naar boven klimmen. Ook de trektocht naar beneden werd afgeraden door twee dokters in base camp. Op 21 juli ben ik met de helikopter naar beneden gevlogen.
Na 5 dagen wachten, kwam mijn bagage toe in Skardu. Er waren geen tickets meer voor de binnenlandse vlucht, dus moesten we 28u rijden naar Islamabad. Dan had ik nog 6 uur over om te eten en te douchen, en dan direct naar de luchthaven. Zondag 28 juli was ik terug in Zaventem.

En dan kwam het besef dat het Pakistaanse avontuur echt voorbij is nu. Het was een bijzonder goed jaar op de berg: weinig wind en neerslag, veel zon en geen ernstige ongevallen. De ontgoocheling was extra groot na het bericht dat mijn klimpartner Hussein de top heeft gehaald. Ik ben blij voor hem, maar het doet pijn te beseffen dat ik de gunstige omstandigheden niet optimaal heb kunnen benutten. De komende tijd zal ik focussen op mijn herstel, in de wetenschap dat de berg niet weg loopt. 

Graag bedank ik iedereen nog eens voor het meeleven en de steun. Zeker ook bedankt aan Paul Peeters van AXI en Guy Hendrickx van ABC-Groep om deze expeditie mee mogelijk te maken. Ook bedankt aan KBF en Natuurvrienden-Bergstijgers voor de financiële bijdrage en de vele steunbeteugingen. En Rab Equipment en K2 (dé winkel) voor alle materialen. En Kris Vangeel om een echte basecamp manager te zijn. Merci! 

​Vandaag 18 juli zijn Hussein en ik afgedaald van kamp 4 (7700m) naar het basiskamp van K2 (5000m). We hebben afgelopen nacht een poging gedaan om de top te bereiken. Maar het voelde niet echt als een poging. Na 3u vals plat en 200 hoogtemeters, kwam het nieuws van de fixers hoger op de berg: suikersneeuw in de bottleneck en voorlopig geen manier om er doorheen te komen. Daarop keerden alle 25 lampjes van richting. Tot daar onze poging (7900m). En tot mijn verbazing betekent dit voor oa alle leden van de Mingma/Imagine Nepal groep het einde van de expeditie. Voor hen geen tweede poging in hun budget van 35 000 $. Ik was vooral verbaasd hoe gelaten vele leden erbij waren. Voor ons kan het nog een goede acclimatisatie zijn, als we goed reageren op de paar dagen rust. En als het weer nog stabiel blijft. En als de sneeuw hoog op de berg zich nog zet. En als al de rest meezit
​

​update:
Na de geplande rust van 24u is Niels vandaag rond 18u Belgische tijd vertrokken richting de top. Rond de middag liet hij nog weten dat hij er klaar voor was.
Een half uurtje geleden kregen we dit bericht binnen:
"Na Drie uur en 200 hm kwam de hele bende (25 man) naar beneden. Het vooruitgeschoven fixing team geraakte gisteren avond niet door de ijzige bottleneck. Het was een gokje. Ik vermoed dat deze trip een zeer langgerekte acclimatisatie zal zijn. Eerst een beetje rusten en dan beslissen wat we gaan doen (bepert gasw eten en grote hoogte lachen er niet mee)"

​Niels heeft zonet C4 (7700m) bereikt na een lange dag. Eerste werk is sneeuw smelten. De summit push volgt binnen een 2-tal uur of 24u later afhankelijk hoe zijn lichaam recupereert op deze hoogte.